BÂKİ MUTLULUK

Simsiyah bir geceydi
Göz gözü görmüyor, her yer karanlýk...
Sanki bir mahþer yeriydi,
Tedirgin oldum, hava biraz dumanlýk.

Karanlýklar ardýnda bir ýþýk beliriverdi
Ýzledim bir süre, kaybolmadý bir zaman
Zaten gece korkutucu bir geceydi;
Ama ýþýk kaybolmadý; yalnýz, duraðan...

Ýçimden ýþýða doðru koþmak geldi
"Hayýr, yapma" diyen endiþem engel oldu.
Belki ýþýk beni karanlýktan kurtaracaktý,
Yine de içimdeki ses beni durdurdu.

Birden cesaret topladý içimdeki ben;
Iþýða doðru emin adýmlar atmaya baþladým.
Yaklaþtýkça korkudan titremeye baþladý beden,
Ne olursa olsun, ýþýða ulaþmalýydým.

Ve sonunda ulaþtým ýþýða çok mutluydum,
Çünkü hep bir korkuyla yaþamak ne acý...
Koskocaman oldu gitgide küçülen umudum,
Sanýrým -korkumun üstüne gitmek-ti bunun ilacý!

Karanlýk, islama olan mesafenin uzaklýðýdýr.
Ýnsan yaþamadýkça dini, böyle karanlýkta kalýr.
Nefsin istekleri insaný cehenneme sürükler,
Cennete girmek hem güzel hem de kolaydýr.

Umutsuzluðun bitmesi, umudun gelmesiyle olur.
Ýnsan yalnýz sevdiðiyle olunca mutlu olur.
Eðer ki sevdiðimiz Bâki ise;
Ýþte o zaman BÂKÝ MUTLULUK kaçýnýlmaz olur.

Hakan YILDIZ

Sosyal Medyada Paylaşın: