Kocaman bir mutluluk ve özenle diktim seni saksýya
Cýrcýr böceklerinin senfonisi eþliðinde ,kokunu salacaktýn rüzgarlarla...
Nazlý deðildin,bakýma ihtiyacýn yoktu
Bahçývanýn diliyle’arsýzdýn!’
Ben demedim,o dedi
Alýnacaksan ona alýn...
Bence sen çok özelsin...
Kokun;çocukluðum
Yakan top,körebe,dizlerimdeki yara...
Kokun;mutluluk
Ellerimdeki sevinçli kýna...
Annemin saçlarý,benim küçük kýz gözlerim kokun
Kokun; huzur
Kokun;zerafet
Duvardaki gaz lambasý;sebepli,sebepsiz masum çocuk gözyaþlarý
Güzel olan herþey kokun...
Bekledim umutla
Bence deðil onca arsýz olmana raðmen,en özel bakýmý yaptým sana
Gübreler,ilaçlar,en güzel sevgi sözcükleri...
Ama açmadýn!..
Kokunla sarmadýn,hasretle bekleyen bedenimi
Bu kadar ilgi,bu denli sevgi,böyle büyük bir özlem...
Ne o,meðer nazlý hanýmeli?..
Neden duygularýma karþýlýk vermedin?..
Yoksa sen de benim gibi,yerini mi sevmedin?..
EMÝNE EKÞÝ/10.Aðustos.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.