BİR DEĞİŞİK AĞIT (Yakınlarıma)

Bilmem ki ne düþünüp ne desem
Ne yazýp ne söylesem
Aylardýr her sabah
Bilgisayarýn baþýnda
Elimde senden hatýra tespih
Ne varsa geçmiþe dair
Bir bir hepsini
Dizelerle kaðýda döksem
Her telefonda "Ben iyiyim,ilaçlarýmý alýyorum"
Diyen sesi
Nereden bilirdik ölümün
Ensesindeymiþ hep nefesi
Hani ne diyor þair
Herkesin ezberinde olan dizesinde:
"Her ölüm erken ölümdür."
O da bize acý sürpriz yaptý
Bir ekim gecesinde

Umutla bekledik hastahane kapýsýnda
Ýyileþecek
Torunlarýný sevecekti daha
Birden
"Babam! Babam!" sesleri
Sevgili yeðenim Alper’in
Senin acýnla yandý, aðladý
Sevdiklerin
Der ki Yunus Emre
Bir dörtlüðünde:
"Bir garip ölmüþ diyeler
Üç gün sonra duyalar
Soðuk su ile yuyalar
Þöyle garip bencileyin"
Öldükten sonrasýný
Ne kadar alçakgönüllü
Anlatýþtýr bu
Ama seni sevenler
Senin sevdiklerin hiç yalnýz býrakmadýlar
Hatýralarýnla dolup taþtý
Günlerce evin

Þimdi çocukluk,gençlik,okul yýllarýmýzla
Anýyorum seni
Hani yaþlarýmýz da yakýn ya
Her ne kadar üç yaþ büyük olsan da
Benden zayýf görünüyorsun
Güreþ tuttuðumuz
O fotoðrafýnda

Kendini suçlamayasýn
Sevgili yeðenim Mete
"Benim yüzümden
Bana üzüldü de böyle oldu" diye
Ölüm her fani içindir
Erken de olsa
Tanrý’nýn yazgýsýdýr bu
"Dünyada sevilmiþ ve seven nafile bekler
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler"

Kimse "Niye yazdýn böyle ?"
Diye kýzmasýn
Neye yarar
Yazýlmayan, söylenmeyen
Duygular
Benim aðlayýþým da bu
Daha anlatacak ne çok þey
Var


Numan Kurt

Sosyal Medyada Paylaşın: