Âczim Kirpiklerine Bir Nazarla Uyandı
Nizam-ý âlemime kasýrgalar düþürüp
Târumara çevirdin, nem var ise içinde.
Þahlanan bir volkanken kolum, kanadým kýrýp
Helâke dûçar ettin nem var ise içimde.
Âczim, kirpiklerine bir nazarla uyandý.
Elestüden ebede bütün benliðim yandý.
Hýçkýrdý bedenimde milyonlarca hüc(ü) rem
Sedalarý tâ Arþ’ýn kubbesine dayandý.
Aktý sevdan içime kurþun-i ifrit gibi
Tutuþtu aklým, fikrim çakýlmýþ kibrit gibi
Damarlarýmda kan yok, bir tek dolaþan sensin
Gözlerim donuk kaldý yuvasýnda put gibi.
Sana Ýrem kâinat, bana âdeta kabir
Tebessümler ederek yeniden kalbime gir
Bulanýk akan sular zaman gelir durulur
Umulur ki, bu kýþýn sonu da bahar olur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mucahit_gozitok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.