Sana açýlýyorum Köhne bir teknede çýkýlmýþ yolculuk yarýsýnda Küreði kýrýk, yüreði buruk, kokusu balýk… Çaldýðým, bir þiir aralýðý nefes Tütün yüzlerin katran karasýnda
Açýlýyorum… Giyotinde, dilsiz, bir karýþlýk kalem gibi Kelamý tutuk, nefesi yutuk, kan kýrmýzý Nereye düþeceðini bilmeyen damlayým mesela Yani mesela ardýç kuþu Ellerimde taþ izleri, kollarýmda suyu Ve bir kuyu…Sesimin dönüp dönüp bana geldiði
Ne çok yýldýz varmýþ geceleri Kalbimden kaçaklarýn dökülen zerreleri Ne çok kaçak varmýþ ! Ýki dudak arasý nakarat; Seni seviyorumlarý…Vesaireleri
Her sabah ölü kalpler mezarlýðýndan geçiyorum Dikiþleri sökülmemiþ gözbebeklerinin Bir kazma, bir kürek, bir öbek taþ istiyorum Mesela baþ uçlarýna koca bir ayna
Adým baþý karton adamlar görünüyor Sözün söz olduðu zamanlardan habersiz Yalanýn veba olduðu fi zamanlardan Ýncinen karýncaya aðlanan zamanlardan
Açýlýyorum… Köhne bir teknede çýkýlmýþ yolculuk yarýsýnda Çaldýðým, bir þiir aralýðý nefes Yuttuðum kelimeler geliyor aklýma Aklýmdan geçenler ondan mý gidiyor ?
8 .3.2010 ÖZLEM PALA Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozlem Pala Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.