Ne olur, tanýyabilseydin beni, Kendimi anlatabilmeme izin verseydin. Hamurunu güzel yoðurduðun insanlarýnla kaynaþtýðýmda, Yýkýcý bir bakýþla, bana seslenmeseydin, Yitip gitmeden önce böyle, Üstelik var olduðumu bildiðin halde, Yok, olduðumu hissettirmeseydin bana.
Ne olur, uyumanýn ne olduðunu anlatabilsen bana, Birden çok olan yüzünü, göstermesen her arayýþýmda, Saçaklarýna tüneyip, yaþam dilendiðimde sende, Aldým baþýmý senden, gittim demesen, Beni böyle üzmesen, Yorgunluðumla birlikte atamadýðým bu bedeni, Ne olur, sadece bir kere güldürsen.
Yüklenip tüm tövbelerim sana geldiðimde, Ne olur bir kerede gitmesen. Kelimelerle resmini çizip sana geldiðimde, ne olur beni aðlatmasan, Ne olur sana geldiðimde, çýðlýklarým gecede asýlý kalmasa. Sýrtýmda yaðmur renkli bir ýslaklýkla býraktýðýn hastalýðýný, Ýnce ve öksürüklü bir þefkate göndermesen, Ne olur bir günde benim için geldiðini söylesen, Söyleseler, Sadece senin için deseler, Müjdeleseler, Getirdiði ölüm, ama sadece, senin için geldi deseler.
Ünal 28.12.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
can-can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.