Þehrin yüzü, çoktan eskimiþ gözlerimin kýzýllýðýnda,
Yaþlanýnca anladým köhneliði,
Baktýðým her yerden, bir çizgi daha yapýþýyor yüzümün nasýrlarýna,
Tutmak istediðim her dal, benim gibi kuruyor.
Yaþlý bakýyorum bir göz çalýmlýk geriye,
Aziz nesin geliyor hatýrýma,
Boþ gecen yýllarýmý, onun yüzdesiyle hesaba çekiyorum.
Yetmiyor, bir sebep daha arýyorum yýllarýn hezimetine,
Bir sebep ki tüm ömrümü özetlesin
Üzerimden akýp giden aþklarýn karasýný, azda olsa temizlesin
Sayfalar dolusu hýçkýrýðý bir kap da biriktirsin,
Doldursun, doldursun,
Ve hiç tatmadýðým, bir çift gözle son bulsun çizgilerim.
Sarýnýn bilmediðim ne çok tonu varmýþ dýþa yansýyan,
Ben mevsimlerden bilirken, bir yüreðin en kýrýlgan haliymiþ
Koskoca dedikleri hayat, nedense bir renkte toplanýr hale gelmiþ.
Hayatýn bilmediðim nice yüzü varmýþ,
Nice miþler, mýþlar art arta sýralanmýþ
Çýkarsýzca yaptýðýmýz tek þey kötülükmüþ meðer birbirimize,
Tohumunu ektiðimiz ekin, nefret olmuþ, dal budak sarmýþ kalplerde.
Yaþlanmak güzel þey bu yüzden,
Son olaný kestirebiliyorsun.
Yaþamý karþýna alýp izleyebiliyorsun, sana saplanmadan oklarý,
Bir sanatçý gözüyle Ýstanbul’u seyretmek gibi hissediyorsun,
Bir ringde dövülmenin, son raunduna gelmek gibi bekliyorsun,
Veya havlu atmak, son nefes gibi.
Yaþlý bir yürekle, artýk insan olduðunu hissetmek son duraktan az önce.
Artýk yaradýlýþýn nihayetine erip, bir çocuk gibi hiç bir þeyden korkmamak,
Yaþlanmak, gözlerimde eskiyen bir var oluþtan öte geçmeyen.
Ünal
07.10.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.