Koparsam dünyalýðý atýversem içimden,
Elimden, ayaðýmdan, aðzýmdan ve dilimden
Kurtulsam tüm eþyadan, þekilden ve hacimden
Nefs ile þeytan denen iki turfa mücrimden
Aðlasa malým mülküm, aðlasa da peþimden
Yalnýz seccadem tanýr el, ayak izlerimden
O sývazlar alnýmý, o öper gözlerimden,
O bilir tüm sýrrýmý ve o anlar halimden
Artan arzularýmdan, bitmeyen hevesimden,
Yýðýn yýðýn dünyalýk çoðaltma isteðimden
Koþar adým kaçýp da kudurmuþ þehvetimden
Ona sýðýndýðýmý bu gibi hislerimden.
Geçtim artýk evimden, eþyamdan, sevgilimden,
En deðerli arsamdan, en kýymetli yerimden
Ve kurtuldum kurtuldum dünya denen zalimden
Býrakýn uyuyayým kaldýrmayýn kabrimden.
Mehmet Akif UÇAR