Þimdi sen çýkýp gitsen þu kapýdan,
Ne fark eder sanki…
Yoksun diye demir alýr mý gemiler?
Ufuk, akþamý mý çaðýrýr erkenden?
Balýkçý tekneleri,
Poyrazýn kollarýnda,
Kayýp mý olurlar sanýyorsun?
Þiþeleri mi eklerim ucu ucuna?
Sardunyalar daha mý mahsun açar,
Pencere pervazlarýnda.
Aldýrma sevgilim
Sanma ki seni sevmedim
Sevmeye istidadým var bilirsin
Ama ille de, özgürüm tarla kuþlarý kadar
Ne kadar sevsemde…
Hürüm,
Bir ölünün topraða alýþýk olmasý kadar
Þimdi sen,
Unuttum seni desen
Ne deðiþir hayatýmda?
Gözyaþý þiþelerine mi birikirim ölmeden?
Gömülmeden sensiz sabahlarýma
Ve bilmeden nerede olduðunu
Avuçlarýmda mý tutarým karlarý,
Ellerim donana kadar…
Limandan el mi sallarým sanýyorsun
Sevmedim mi senin kadar ?
Halbuki unutup gitmek cesaret deðildi
Sevgilim…
Unutmak bir anlamda
Kapitalist bir düzenin içinde
Yeni bir kadýn sevebilmekti
Serbest piyasa þartlarýnda.
Daha güzel bir çift gözün derininde
Kalmýþ olmaktý uzun zaman
Ve tenperver gecenin koynunda
Öpmekti, beyaz omuzlarýndan
Þimdi, seni terk ediyorum desen
Fark eder mi sevgilim
Sevilmemek ne bir acziyet
Ne de onur tarafýndan sevilmek
Gideceksen ve bulmuþsan bir yolunu
Gitmelisin ansýzýn
Gitmelisin çünkü vakit
Belli ki benden gitmek vakti
Gitmelisin ardýna bakmadan
Unutmalýsýn ellerimi
Unutup terk etmelisin beni
Sararýp solan, yalnýz
Senli bir düþ vaktidir þimdi…