Ýki kar tanesi, Biri yeryüzüne inerken diðeri ardýndan düþen Her biri bir meleðin ellerinde yok oluþa yaklaþýrken Bakýþlarý bir anneye duyulan özlem Ve çekilene duyulan öfke, yeryüzüne, dudaklar(ý) buruk Ýkisi de su olmaya hazýr
Yer elma þekeri heyecanýnda Güneþ aðlýyor Erime sýcaklýðýnda kýzgýn, kendine
Öyle ya, beyaz bir buluttan ayrýlmýþtý iki kar tanesi Onlar giderken bulut, boðum boðum burulmuþtu Sarý saçlý kýzýndan ayrýlan bir baba kadar aðlak
Bir evin buðulu camýnda sevda çeken bir genç kýzýn Parmaðýyla pencerede býraktýðý aþk iþlemesi; Ancak bu kadar güzel ifade edilebilirdi, bu döngüyü
Timur KOHEN (_MeLaNKoLiA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Timur KOHEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.