YAK(LAŞ)MAKTA ÖLÜM...

Yine hüzün rüzgarlarý esiyor
Dört yanýmda duvarlar
Hoyratça üstüme geliyor.
Kara bulutlar çökmüþ yine
Elim kolum baðlanmýþ
Soðuk demir kelepçe bileklerimde
Umutlarým avuçlarýma sýkýþmýþ.


Sanki,
Þubat’ýn en soðuk ayazýnda
Karlý daðýn zirvesinde gönlüm
Kanadý kýrýk kuþ misali
Aðýr aðýr yaklaþmakta ölüm…
Uzanýyorum yataðýma
Lanetler okurken hayata
Bir silüet beliriyor
Alaca karanlýk odamda.
Ben kaçtýkça
Karabasan gibi çökmekte üstüme...


Yeter! Diyorum yeter artýk
Hayallerim geleceðim
Alacaðýný aldýn git,
Bir parça
umudum kaldý avuçlarýmda
Al senin olsun onlarda
Daha ne kaldý geriye
Bir kuru canýmdan baþka
Ýsyaným sana deðil Yarab,
O vefasýza…

..............MAVÝDEYDÝSEVGÝ.......SEVGÝ SALMAN

vefasýz yürekler
türkülerimi susturdu
temlik koydular geleceðime...
mutluluða dair umutlarým
ayyaþ þafaklarda satýlýr oldu
sevdanýn hileli terazileriyle.
isyanlarým yanarken sönmüþ yýldýzlarda
direnci yitmiþ duygularýmý taþýmaz oldu
vefasýzlýklardan yýlgýn yüreðim

.....................................Ahmet Örnek beyefendiye teþekkürler

Kudret…
O ki sinede her daim yemyeþil bir ümit olmalýdýr.

Marifet…
Þu sol yanýmýz tereddütsüz aþka kurulu kalmalýdýr.

Hayat…
Kan revan düþlerin, yudum yudum þehvete belendiði andýr.

Ölüm…
Sýmsýcak iklimler gibi bedenlerin vuslata savrulduðu andýr.

.......................................Yorgundukalem Beyefendi’ye teþekkürler

Sosyal Medyada Paylaşın: