Son bakýþýnla, Yüreðimde tutsak kaldý mevsimler. Seni sevmek yalan mýydý, Bir sen söyleseydin.
Böyle bir sevgiye, Hangi yaðmurlar çiseleyecek, Hangi meltemler, Þarkýlarýmý söyleyecek, Artýk suskun kaldý, Sazýmýn perdelerinde parmaklarým.
Bu ayrýlýða, Kim aðlayacak söylermisin. Bu son gidiþinle, Bir çýrpýnýþýn son kurþununu sýktýn. Vurdun ve sessizce çekip gittin... Arkana bile bakmadan.
Bu son gidiþin, Bir daha , þarkýlarýmda olmayacak adýn. Bir daha anýlarda bile kalmayacak izin. Ben; Hüzzam kokan gecelerin karanlýklarýnda, Yýldýzlar yarenim olsada, Rüzgarlarýn serin koynunda uyusamda, Yaþama yine tutunurum bir yerinden.
Bu son gidiþin olsun, Bunu kabüllenmen gerek. Artýk sana elveda demenin tam zamaný. Bir uþþak peþreve dönsede aþkýmýz, Güle güle............ yolun açýk olsun...
SEZAÝ KAYA - BALIKESÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
bestekar10 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.