Gözlerim buðulu, Gizemli bir duygu seliyle yaralýyým. Duvarlara sevdalý gözlerim, Bir kadeh þarabýn yalnýzlýðý gibi, Kanýyor yüreðim suskunum.
Deðmeyin geceme ne olur, Yaðsýn yaðmurlar Gözyaþlarým sel olup aksýn. Islansýn bedenim iliklerime kadar, Kaldýrým taþlarý yarenim olsun.
Yalnýzlýðýn, Ya da, Anlaþýlmazlýðýn, Son demindeyim bu gece. Hoyratça esiyor rüzgarlar, Ben rüzgarlara sevdalý, Rüzgarlar bana küskün. Gözlerimin nemiyle, Kelepçelendim gecelerin serin koynuna.
Hüzün koydum, Bu gecenin adýný. Kültabaðýmda, Yorgun sigaramýn dumaný, Bir yudum þarabým, Bir ben varým. Gecelerin suskun saatlerinde, Bir onlardý tek anlayaným.
Öylesine yorgunum ki; Sazýma uzanamýyor ellerim. Perdeler, parmaklar kan revan. Makamlar bana küskün, Uduma uzak mý uzak ellerim, Yaralý ceylanýmý çalacak kadar.
Kemanýmýn en ince naðmeleriyle, Aðladý geceler. Ben yoruldum. Ýlmek ilmek iþlercesine sevgimi, Kemanýmýn tellerinde, Ýnce bir sýzý. Sigaram tükenir, Kadehimin son yudumuyla, Söner ýþýklar. Hüzündür gecemin adý...
SEZAÝ KAYA - BALIKESÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
bestekar10 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.