Boþuna donduruyorum
Ýç dünyamýn bütün çaðýltýlarýný ak kaðýt üzerinde...
Beni anlamýyorsun sevdiðim
Anlayamýyorsun...
Bilseydin...
Seni nasýl sevdiðimi
Aþkýmýn temizliðini... Bitmezliðini...
Ve hatta ölmezliðini
Bilmem ki;
Anlamamakta yine ýsrar eder miydin beni...
Oysa ben
Neler neler düþlerim
Ýkimiz için
Yeryüzünün yedi rengini
birbirine katar
Hayaller kurarým
Sýrf sen mutlu olasýn diye...
Senin için
Neler yapabileceðimi düþünürüm
Binlerce ayrýntý beynimi tavaf eder...
Mesela,
Kendimi öldüresiye paralayabileceðimi
Seni tüm benliðimle
Her zerremle sevebileceðimi
Gözlerinde, söylenmemiþ þarkýlarýn serenadýný
Mutlu doðum günlerini
Seni doymaksýzýn öpmelerimi
Geceler boyu seviþmelerimizi
Ve daha neler neler...
Ama biliyorum
Yine anlamýyorsun beni
Anlamak için hiç bir çaban yok çünkü
Düþ sürün yok, çoban yok...
Silik ve yitiksin kendi iç dünyanda
Ýçinde bir çocuk aðlýyor çýðlýk çýðlýk
Kulaklarýn tüm seslere týkalý, yazýk...
‘’Beni anlamasý için neler yapmalýyým’’
diyorum kendi kendime
Neler yapmalýyým Allah’ým, neler?
Belki de
Pembemsi yaðmur taneleri dökmeliyim
evrenine boncuk boncuk
Bir Tanrý þefkatiyle...
Ya da yaðmur damlalarý yerine
Renk renk
Çeþit çeþit çiçekler...
Belki de
Bahar bahçelerinin
Bin bir çeþit kokusunu getirmeliyim avuçlarýmda
Sonra avuçlarýmý açýp
Büyülü bir aþk þarkýsý fýsýldar gibi
Tek nefeste yüzüne üflemeliyim
Bu bin bir çeþit
Mest eden rayihayý...
Veya
Elmaslar... Ýnciler... Yakutlar... Zümrütler...
Serpiþtirmeliyim yollarýna
Gelesin diye...
Ýpek halýlar semeliyim ayaklarýna ki;
Ýncinmesin topuklarýn
Bana geldiðin yollarda...
Ya da
Her zamankinden daha güçlü arzularla
Umutla...
Ben koþmalýyým kollarýna...
Bilmem ki;
Anlayabiliyor musun beni?
Belki de
Sedef bir sandal yaptýrmalýyým sana
Eflatun kurdelalar baðlý
Ak kuðularýn çektiði
Sedef bir sandal...
Ayaklarýna...
Kuðularýn çektiði sandala binip
Bana gelirken dalga dalga
Gözlerinin kucaklayacaðý tüm kýyýlara
Çýrýlçýplak, deniz gözlü bakireler sýralamýyým
Ellerinde demet demet
Beyaz... Bembeyaz güller
Þarkýlar söyleyerek
Baþýna,
Yollarýna güller dökerek
Uðurlamalýlar seni bana...
Belki de
Bunlarýn hepsi çok fazla gelir sana
Kýrlardan, kendi ellerimle topladýðým
Saflýðýn ve doðallýðýn sembolü
Bir tutam papatya
Yeter sana...
Ýskenderun 13 Ekim 1998
Ali ASAFOÐULLARI