Yaþamým sonsuzluða koþan beyaz kýsraklarýn
Rüzgara karþý savaþý
Bir dilencinin aþk açlýðýnda avuç açmasý
Dua eder gibi
Yalancý bir haykýrýþ gelip geçen yüzlere
Kalbimin uçurumlarýnda yankýlarken yüzün
Batmak üzere olan bir gemiden
Okyanuslara tükürmek belki de
Yaþamým ilkel,basit bir acý sadece.
Çingene sokak ýþýklarýnýn arasýnda parlayan
Çakýl taþlarýný ayýklýyorum
Her gölge mor renkleriyle saldýrýyor ruhuma.
Çok uzaklardan bir fener yol gösteriyor
Sessizliðin patikasýna uzanan çiçek çýðlýklarý gibi renkli
Gel diyor ýþýk parladýkça
Terk et yokluðun tüm hüzünlerini
Düþlerim yorgun düþmüþ anýmsamaktan mutluluðu
Satýlmýþ bakýr bir cezvenin içindeki
Kahve köpüðündeki huzuru okþuyorum.
Mavi,ýslak çarþaflara uzanan cesetler gibi hayat kokuyorum
Sanrýsal düþler peþimde
Þafak vakti avuçlarýnda bir iz olabilmek dileðiyle
Saçlarýndan tutuyorum arsýzlýklarýn
Düþmelerim diriliyor açlýk intiharlarýnda
Ki ruhum çaresiz
Yalnýz bir martýnýn göç çýrpýnýþlarý kadar
Gök/yüzlü hüzünlerimde yolumu kaybediyorum
Yakýlarak savrulan inançlarýmsýn bugün
Paslý bir hançerin ucuyla yazýlýyor yokluðun
Kendime soruyorum
Varlýðýný Tanrý kadar mý umursuyorum?
Yaþamým yokluðuna barýþýk bir alacakaranlýk kuþaðýyken
Sen kimsin be dercesine sökecekken þafak
Güneþin sýcaklýðý delecekken kalbimi
Ruhum günü öldürecekken yeni baþlangýçlara
Yokluðunu yaþayacak kadar güçlüðüm
Varlýðýný Tanrý kadar umursamýyorum.
Bugün seni tekrar diriltmekten deðil
Aynanýn karþýsýna geçmekten korkuyorum
Hüzünleriyle hesaplaþan
Teni ruhuna
Ruhu tenine yabancý bakýþlar var dilimde
Yaþamým ölüme yürüyen adýmlar
Yaþamým ilkel,basit bir acý sadece...
þairminel