CENNETİM

Topraðýmýn kokusu rüyalarýmda cennetim,
Koyu, gri þehirler sizin olsun,
Yemyeþil kýrlarda rengarenk çiçekler benim.
Bir derenin sularýyla aklansýn bedenim,
Yemyeþil kavak aðaçlarý,
Çiçeklerimin kokusu
Ve kývrýlan Tohma, biricik servetim.

Uca dað baþýmda duman,
Bu hasretliðe can dayanmaz, yaman,
Karþý koyamam sýla hasretine hiçbir zaman,
Ben miyim þehrin elimde karalanan,
Kiralanan,
Satýlan,
Hasretle yanan?

Þehrin yalancý ýþýklarýna aldananlar,
Bilmezler yýldýzlar nasýl göz kýrpar insana,
Beton direkler arasýnda zavallý mahkumlar,
Göremezler ýþýklý kubbe nasýl götürür rüyalara.
Yer yoktur onun altýnda kabuslara,
Yalanlara.

Hayalimde cennetim,
Hayalimde gökyüzü
Ve altýnda altýn sarýsý baþaklar,
Bereketin türküsü,
Çalýþmanýn ve emeðin,
Alýn terinin öyküsü.

Kýrmýzý gelincik çiçekleri
Ve güneþin altýnda yonca yeþili.

Ýþte cennetim iþte ben,
Erken mi ayrýlsam bu þehirden,
Ölsem mi mesela aniden,
Kavuþsam mý kýrlarýma hemen?
Azledilsem artýk bu aðýr mesaiden,
Benden,
Bedenimden,
Benliðimden…


Sosyal Medyada Paylaşın: