SENİ HİÇ SEVMEDİM FARZET

Seni hiç sevmedim farzet...
Farzet ki hiç “Seviyorum” demedim sana…
Gözlerine bakmadýðýmý,
Ellerini tutmadýðýmý,
Sensizlikten korkmadýðýmý farzet…
Üçyüzaltmýþbeþ gün her saniye
Aklýmda olmadýðýný,
Gönlümün hasretinle dolmadýðýný,
Gün batýmlarýnda hüzünle
Gözlerimin ufka dalmadýðýný farzet…

Farzet ki hiç aramadým,
Sormadým…
Rüyalarýmda seni hiç sarmadým…
Mideme kramplar girmedi,
Fallar seni göstermedi…
Uykusuzluk çekmedim;
Ýçi kof aðaç gibi çökmedim,
Gözyaþlarý dökmedim senin için…

Saçlarýma senin yüzünden karlar yaðmadý,
Yýllar bir kaya gibi beni aþýndýrmadý…
Zamanýn karalama defteri olmadý tenim…
Gönlüme isyan etmedi bedenim…
Farzet ki seni hiç sevmedim,
Farzet ki hiç “Seviyorum” demedim…

Ben, tek baþýma yaþadým ne yaþadýmsa,
Kendi kalbimi kýrdým, kýrdýmsa…
Kendime aðladým, aðladýmsa…

Sen deðildin bu hikayenin kahramaný,
Seninle paylaþýlmadý hiçbir aný,
Ben kafamdan uydurdum bütün bunlarý,
Haberin olmadan yazdým bu senaryolarý…

Farzet ki kafayý yedim…
Farzet ki ne sevdim,
Ne de “Seviyorum” dedim…

Farzet ki kokunu hiç özlemedim…
Dört gözle yolunu gözlemedim…
Derdimi herkesten gizlemedim…
Farzet ki hiç sevmedim...

Sen çaðýrdýn, ben gelmedim,
Sen istedin, ben istemedim…
Bütün kabahat bende,
Tek suçlu benim…

Sýlada, gurbeti,
Vuslatta, hasreti,
Bulmada, yitirmeyi,
Baþlarken bitirmeyi
Yaþamakmýþ kaderim….

Yaþanmayacaklarý ben yaþarým…
Aþýlmayacaklarý ben aþarým…
Her derdine ben koþarým...

Ama, yine de, seni hiç sevmedim,
“Seviyorum” demedim;
Yolunu gözlemedim,
Hiç özlemedim farzet…

Aldýðým simitleri kuþlarla bölüþürüm,
Dalgalarla yeniden tanýþýr,
Mehtapla daha sýk görüþürüm bundan böyle…
Kaderimle yarýþmadan,
Kimselere karýþmadan,
Boynumu büküp önüme,
Dönmeden hiç dünüme,
Þükredip her günüme yaþamayý denerim…
Kurtulurum esiri olmaktan sevdanýn…
Bakarým belki tadýna –nasýlmýþ-
Aþksýz dünyanýn…

Ýþte böyle…
Bundan sonra ne söylersen söyle…
Anlamlarý karýþtý kelimelerin…
Sýla: gurbet,
Vuslat: ayrýlýk,
Yakýn: uzak,
Uzak: yakýn oldu…
Bir anlamý kalmadý mesafelerin….

Seni hiç sevmedim farzet...
Farzet ki hiç “Seviyorum” demedim sana…
Gözlerine bakmadýðýmý,
Ellerini tutmadýðýmý,
Sensizlikten korkmadýðýmý farzet…
Üçyüzaltmýþbeþ gün her saniye
Aklýmda olmadýðýný,
Gönlümün hasretinle dolmadýðýný,
Gün batýmlarýnda hüzünle
Gözlerimin ufka dalmadýðýný farzet…

Ve…
Eðer sen,
Hala eski sensen,
Eðer sen de sevdiysen,
Bütün bunlara inan, inanabilirsen…

Alanya - 12 Eylül 2009
Sosyal Medyada Paylaşın: