Soyunuyorum, bir bir, eski esvamlarýmdan ;
Gelecek yarýnlarý, öpüyorum alnýndan.
Hüzün ekerek geldim, daðlara, bayýrlara,
Dönüp, bakamýyorum; ardým sýra yýllara.
Kaç vadide býraktým, kim bilir kaç virane ?
Zifiri karanlýktan, çýkarken yeni güne.
Eðer görmüþ olsaydýn, bir kez ölü denizi;
Bakýnca gözlerime, görürdün, kaç göz izi.
Sarsýlýyor kubbemiz, dökülürken camlarý ;
Bakýþým mahþer yeri, uðrama akþamlarý!
Aþka da, sevdaya da, kim demiþ, büyük yalan ?
Aziz çeþmelerimden, su içerken kaç ceylan.
Nasýl yola çýkardým, bunca aðýr yükümle ?
Asla yargýlamadan, astýn tek bir hükümle!
Karanlýða battý ay, seçilmiyor besbelli ;
Güneþler eðiririm, görmedin, sarý telli ...
Artýk gözü yaþarmaz, seherlerde yeþilin;
Bahara yürüyor bak, telli duvaklý gelin...
Zaman üstü sarhoþluk, kýsýr gelirken akla;
Kovalýyorum þimdi, zamaný bir kýsrakla ...
Buruk bir veda ile, el sallarken geçmiþe;
Soyunuk çýkýyorum, bundan böyle güneþe.
At geçmiþi sulara, sevindir balýklarý ;
Göz göze bakýþýrken, güneþle sarý sarý...
Sar beni sýký sýký, sýrýlsýklam sevdayla ;
Çýkarken yolculuða, eþkin, körpe bir tayla...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.