Bezgin
Hayat bazen aðýr gelir insana
Ömrü dünya bitmeyecek sanýrsýn
Ýnsanoðlu müpteladýr nisyana
Düþ kuyuya gerçek dostu tanýrsýn
Evet, bugünlerde biraz bezginim
Ruhum bu cana yenik düþüyor
Boþ ver zaten bu âlemde gezginim
Gerçeðim yalana yenik düþüyor
Otuz iki yýldýr bu dünyadayým
Ne yaptým ne ettim elimde ne var?
Doðduðumdan beri hep rüyadayým
Evvelim, ahire olmuþ perdedar
Aslýnda anladým sýrrý dünyayý
Zor deðilmiþ zannedildiði kadar
Ýþimiz var býrak hayal rüyayý
Ýmtihan var mükâfat var bedel var
Sevemedim þu dört grup insaný
Küstah nankör vefasýz ve þýmarýk
Görün artýk gönlümdeki isyaný
Hüzünlerim yaþantýma tek tanýk
Ýnsan önce bir kendine bakmalý
Ne söylüyor önce can mý canan mý?
Kibir varsa önce onu yakmalý
Sahip kim olmalý nefs mi vicdan mý?
En mühim sýnavýn senin bu karar
Âdemoðlu iyi yap hesabýný
Kaybedersen sana kalan hep zarar
Ýyi oku þu dünya kitabýný
Osman derki ey insan artýk uyan
Müþteki olma da etrafýna bak
Ömür kýsa geçiverir de zaman
Bitiverir ömür denen yer mutlak
Gideceksin geldiðin gibi çýplak
Son misafir kapý çalmaz tak tak tak
Osman Özata
03.03.2010 / Samsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.