Muamma - Osman Özata
Seni bana sevdirenin, mutlak vardýr bildiði
Görülmedi bir beþerin, böylesine sevdiði
Biliyorum dünya fani, her isteðin vermezler
Ya beni al ya onu ver, Ey Alemlerin Rabbi
Bülbülün yüz þarkýsý var, hepsi gülün üstüne
Benim bimekan yüreðim, otað kurdu kalbine
Biliyorum sana þiir, abesle iþtigaldir
Sen yazýlmýþ tek þiirsin, þu gönül mabedimde
Nasýl etsem bilemedim, sensiz nasýl yaþanýr
Buhranlar anaforundan, söyle nasýl çýkýlýr
Çözemedim kalbimdeki, attýðýn o düðümü
Ama öðrendim bir insan, nasýl çabuk yaþlanýr
Ne acýdýr güzel gözlüm, aðlamak gülerken de
Gurbet çok aðýr sevgilim, vuslatsýz bile bile
Bu gidiþle bitmez benim, dünyadaki sürgünüm
Seven herkes hapseder mi, bir ömrü müebbete
Hürriyetten bile geçtim, o güzel gönlün için
Ne bilirdim bilemezdim, hürriyetim senmiþsin
Herkes bir bir þafak sayar çýkmak için kuyudan
Bilmezler ki Yusuf olmak sýrrýdýr meselenin
Yaþadýðým tutku mudur, aþk mýdýr ihtiras mý?
Beni böyle mest eden ne, Yusuf mu? Züleyha mý?
Sen beni Yusuf ettin de, erdin mi muradýna
Öðrendin mi maþuk kimmiþ, gerçekten Züleyha mý?
Bazýlarý derlerdi ki, cennet de cehennem de
Bu dünyada yaþanýrmýþ, görmesini bilene
Cennet misin cehennem mi, bilemedim sevgili
Zira bu can senden beri, oldu hepten avare
Terki diyar eylemiþim, cemalin seyretmeye
Söyle yemin mi ettin yar, ateþi kül etmeye
Karýncam mý olacaksýn, yangýným sönecek mi?
Yok Hallacýn dostu gibi, yakacak mýsýn gülle?
Bu aþk beni þair etti, inþallah etmez verem
Çoktan göçmüþ Aslý için, öbür aleme Kerem
Emin olsam kaderimden, bilebilsem atimi
Fakat aþk da kader gibi, ahiret gibi müphem
Bu garip bir yolculuktur, aþk demiþler adýna
Yola çýksan avaresin, çýkamazsan yok Leyla
Kaybolmak var yok olmak var, olmayan tek þey vuslat
Dünyadaki en þiddetli, en onulmaz muamma
Osman ÖZATA
11.01.2010 / Samsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.