ÇALIŞKAN KÖYLÜLER

Gün sönerken eteðinde köyün,
Tarladan eve döner köylüler.
Donuk teri rüzgar siler o gün,
Kazanç yolunu bilir köylüler...

Yorgun gelir,o artýk evine,
Davar sýðýr girer hep yerine,
Hoca çýkar Ezan yerine,
Allah’a teati bilir köylüler...


Köylü akþam dalar uykuya,
Mehtap doyamaz o ince suya.
"Öküz ve Saban"baþlar bir rüya,
Dinlenmesini de bilir köylüler...

Sabah namazýn tarlada kýlar,
Zaten ekmeði burada arar,
Cepheye!..denirse sabaný kýrar,
Vataný önde tutar köylüler...

21,02,1958
OMMANÝYE


Sosyal Medyada Paylaşın: