GÜL VE BÜLBÜL

Baharda gönlümün gülleri açtý.
Ol...Gülþende bülbüller neþ’eler saçtý.
Mevsime doymadan býraktý kaçtý.
Hazan oldu gönlüm,neyleyim oy!..

Gül bülbüle aþýk,bülbül de güle,
Hasretten göz yaþý dödü bir sele.
Seher vakti bülbül kaçarmý? göle.
Dað,taþ yandý ahýmdan bulamadým oy!..

Ey bülbül melcein neresi söyle,
Kaldým çöllerde olurmu ? Böyle.
Ýçini doldur hüzün veren o ney le,
Hasretinle yanýp kül oldum ay!..

Sen varken viraneler gülþendi,
Uçup gittin,kalan yollar gücendi.
Gel artýk bülbül,otaðýn bezendi,
El salladý kanat çýrptý tutamadým oy!..

Görecek diye korktuðum o eller,
Tek vücut sarýlan o ince beller
Gizli gizli buluþtuðumuz o yerler
Diz boyu çiçek açtý,deremedim oy!..





Sosyal Medyada Paylaşın: