VEDA...

VEDA

Son çýrpýnýþ belki bu kanatlarýmýn,
Son demi hayatýmýn
Mutluluðun, acýnýn, yalnýzlýðýn,
Hüznün ve tüm duygularýn sonu
Kimbilir belki,
Birazdan bitecek hepsi
Silinecek acý-tatlý hatýralar
Sonsuz bir boþlukta
Yolculuða çýkýyorum ben
Yanýmda hiçbirþey götüremeden
Biri beni bekliyor uzaklarda
Bekle, geliyorum az sonra
Kurtuluþum olacak bedbaht yaþamdan
O kadar berrak ki sular
Tertemiz, kedersiz bir yolculuk bu
Bütünleþip azgýn sularla
Gidiþi çok kolay olan
Ve birazdan
Sýyrýlacaðým bu dünyadan
Bakiyorum son kez ufuklara
Düþlüyorum kalan son aklýmla
Hayal etmek güzel de
Herkesin mutlu olduðu o yeri
Var mýdýr öyle bir yer evrende?
Belki ýssýz bir ada,
Yemyeþil küçük bir ormanda
Belki de buluttan bir ev,
Kurtuluþu nedir bu berbat yaþamýn diye
Soruyorum uçsuz bucaksýz göklere
Çaðýrýyor beni Kýzýlýrmak
Gel ve temizlen tüm günahlardan
Sularým gibi temiz, ana sütü gibi ak,
Evet, sorunun cevabý basit diyor
Sular akýp gidiyor!...

Sosyal Medyada Paylaşın: