YİĞİDİM
Gülen yüzün gül gibi, þehitliði süslüyor,
Annen, baban bir bilsen, seni nasýl özlüyor,
Gözü yaþlý sevdiðin yollarýný gözlüyor,
Gel Emre’cim, yiðidim, gel alnýndan öpeyim...
Seni yolcu ederken, çiçeklere büründük,
Güldürmedik düþmaný, baþýmýz dik göründük,
Bayram günüydü sanki, senin ile övündük,
Gel Emre’cim, yiðidim, gel alnýndan öpeyim...
Genç yaþta þehit oldun, vatan için öldün sen,
Bu uðurda ölmeyi, daha kutsal bildin sen,
Memleketin Gölcük’e þehit olup döndün sen,
Gel Emre’cim, yiðidim, gel alnýndan öpeyim...
Bütün arkadaþlarýn, aðlýyorken baþýnda,
Boðulacak hainler, bir gün bu göz yaþýnda,
Kalpler nöbet tutuyor, mezarýnýn taþýnda,
Gel Emre’cim, yiðidim; gel alnýndan öpeyim...
Bir gün gelirim dedin, caymadýn sen sözünden,
Sana güller derledik, canýmýzýn özünden,
Güneþ gibi gülerken, masmavi gökyüzünden,
Gel Emre’cim, yiðidim; gel alnýndan öpeyim...
Her gün okunan ismin, gurur veriyor bana
Yüceliði tattýrdýn, caným oðlum anana,
Bu asil Türk Millet’i, þükran borçludur sana,
Gel Emre’cim, yiðidim; gel alnýndan öpeyim...
El açýp Allah’ýma, her gün dua ederim,
Çaðýrsalar cepheye, ben de hemen giderim,
Bu vatana borcumu, senin gibi öderim,
Gel Emre’cim, yiðidim; gel alnýndan öpeyim...
Emre’cim der basarým, topraðýna baðrýmý,
Düþmana belli etmem, içimdeki aðrýmý,
Ýster yel ol, ister sel, duyup da gel çaðrýmý,
Caným benim, Emre’cim; gel alnýndan öpeyim...
Mehmet Kahvecioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.