Demirkazýk, moðol mýzraklarý gibi dalarken penceremden kepez karlý,kepez duman tütsü verir ocaðýmdan anýlara bir avuç saman....
sen polaris;yirmibeþbin yýllýk yalan hep ayný dururken bir yaþam bu yörüngenin neresi bir zerre olacak benden kalan.
þimal yýldýzý, hedefinden çek ürkekliðimi tam kurmuþken,radyo tiyatrosuna minderimi acýlar katma ziyade,soðutma kengerden kahvemi
bir yandan sen,bir yandan; çýðýrtkan pasinler ekspresi...
miço zannetme beni kýrmam daha sana dümeni bir yeþilsin,bir sarý nihayet seninde ömrün belli....
görürsün;yolcuyum turna kanadýnda tek göz damýmda intizarý yüklü,binbir yay-ý kemanýn avaz-ý günahýmda.....
takasa girecek vakitmi var bende ihtiþamý sürenle pes dedik iþte,kibirlenme iyiki demirdendir kazýðýn yad ellerdede olsak hem bana bakarsýn,hem sevgiliye.......Kasým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.