Kavil........

Bir kýz tanýmýþtým,bindokuzyüz yetmiþlerde
unutamam,halen adresi beynimde
düðümlenmiþ bohçasý elinde
otobüs duraðýnada beklerdi
ayný saatlerde......


kavil vermiþler bir delikanlýyla
orada bekleþelim diye
on sene geçmiþ aradan
sözüne sadýk,bu güzel bayan
saçlar daðýnýk zaman yitik gözlerinde
ve ilk geldiði günkü elbiseler üzerinde...


perçinlenirken bakýþlarý ufkun ötesine
sevgi abideleþirdi sessizce öylesine


bu gün de beklenen gelmezdi gene ahtýna
avantaya deðildi beleþçi serçelerin çýðlýðý
avaz eder yanarladrý bahtýna
kuþluk vakti kargalar,basarlar þamatayý
zamanýn geldi diyerek
kapýda karþýlardý babasý,önünde eðilerek.....


bu nasýl bir sevdaydý,nasýl bir demdi
gizemlere revan olmak orda biterdi


deðiþerek urbalarýn giderdi mesaisine
o lahzalar yaþanmamýþ gibi
donardý bünyesine....


þahitken mahalleli bu aþk-ý ezaya
ibret-i misâldi sanki;eder biçilen insanlýða...


þimdi,Sümerler’den harf dilenirim
bu muhabbeti yazmaya
belkide;sevmelerin bitiþine
az kala...


o yere kurulan yapýlar sýva tutmazmýþ
Feride’nin çeþm-i yaþý
tuzdanmýþ....


keþke;zühre yýldýzýna dilek deseydi
að gülü seven çocuk
onu sevseydi........ Kasým
















Sosyal Medyada Paylaşın: