Rahat uyu şehidim.

Dün yine, her yýl gibi,
Yeni, bir bayram gelmiþti,
Bir de baktým,
Mezarlýklara koþmuþ analar,
Aðlar mezarlýkta,
Dinler, onlarý aðlarken þehitlerin ruhlarý,
Ve dinlerken kara toprak taþlar ,
Sýzlar analarýn yürekleri


Analar oðlum, kuzum,
Yavrum der, öpüp durduðu taþlara,
Mezarlýktaki, taþlara düþer göz yaþlarý,
Öper, buz kesmiþ soðuk taþlarý,
Oðul kokusu gelir, kara topraktan,
Da, analar mezar baþýnda,
Aðlayarak koklar, hissederdir,
Ayrýlýðýn, acýsýný.


Bir ayrýlýk hasretidir içindeki,
Yüreðindeki,
Ve ellerinde birer kuran,
Dillerinde Yasin, okunmaya baþlar,
Amin der en son o kuran tutan eller,
Oðlum, diye,
Aðlayan analar,
Ibrýk, ýbrýk sular döker, gül sererken,
Þehitlerin, mezarýnýn üstüne,
Gözler ýrmak, ýrmak yaþ döker,
Topraklarýný, ve taþlarýný öperken.


Rahat uyu, sen þehidim yattýðýn yerde rahat uyu,
Mekanýn, Cennet bilirim, bilirim senin,
Sizleri, unutmak mümkün deðil,
Bayram, seyran demem,
Ben,
Gelirim yine, gelirim
Ziyaretçin olurum senin.

A.Yüksel Þanlý er
03 Þubat 2010-02-03
Antalya.



Sosyal Medyada Paylaşın: