Bir bilmeceydi aþk benim için
Bulmaca çözer gibiydi bence
Kare kare aradým ömrümce
Mutlu olarak yaþamak için
Bulduðum kareler hep boþ çýktý
Bütün kelimeleri denedim
Bütün heceleri de denedim
Harfler tükendi yine boþ kaldý
Açýk mavi gözlüydü ilk aþkým
Ak ak tenlisi geldi ardýndan
Uzun boylusu, yeþil gözlüsü
Ýnce bellisi, iyi huylusu ...
Boylu poslusu, güzel soylusu
Tatlý dillisi vardý sevdiðim...
Gönül verdiðim, sevilmediðim
Koþarak gidip geri döndüðüm
Olmadý caným, olmadý gülüm
Büküldü boynum, dalým kýrýldý
Hamurum maya tutmadý caným...
Bu gönül aþka doymadý caným
Aþkla sevdayý iç içe sardým
Göz nurumla, emekle dokudum
Göz yaþýmla sevdim, sarmaladým
Yüreðime koyup harmanladým
Yýllar tek tek tükendi saymadým
Ömür bitmiþ farkýna varmadým...
23.02. 2010
Suat TUTAK
Ýzmir-Salý (Son þiirlerimden)