YARINSIZ YAŞAMAK...(Son şiirlerim)

Farklý bir sevgiyle sevdim ömrümce

Her þeyimle geldim sana ömrümce

Üzülen ben oldum sensiz ömrümce

Oysa; tükenen de bendim, sessizce...



Bu tükenen umutlarýmdý sensiz

Bir bir eriyip gitti yýllar sessiz

Hiç gülmedim aðladým sessiz sessiz

Yazýk oldu yýllara sensiz, bensiz...



Yalan deðildi duygularým inan

Gördüm ki bunca yýllar, bendim yanan

Her sevgim gerçekti, deðildi yalan

Can verir gibi sevdim seni, inan...



Kimse inanmadý sevgilerime

Bir çok hançer sokuldu yüreðime

Kanlar sýzar oldu ciðerlerime

Mehtap doðmaz oldu gecelerime...



Sevgilerimle yandým insanlardan

Her gün acýyla koptum umutlardan

Kurtulmadým sonu gelmez acýdan

Býktým inan, yarýnsýz yaþamaktan...



20.02.2010

Suat TUTAK














Sosyal Medyada Paylaşın: