Afedersin Hayat

AFFEDERSÝN HAYAT

Yükünü yüklendim hoyratça sýrtýma
Ben mi seni anlamadým sen mi beni heyhat!
Yaþamak istedim seni adam gibi doya doya
Bana sen aðýr geldin affedersin hayat...

Zor deðildi aslýnda seni anlamak
Bu topraklarda insan gibi yaþamak.
Neden zor oldu sana yürekten doymak,
Seni bu hale sokan bensem affedersin hayat...


Ýnsanlar birbirinden kaçar olmuþ,
Sende dalkavuðu, hýrsýzý yaþar olmuþ,
Memlekette açan güllerin solmuþ,
Solduran bensem affedersin hayat...


Sevmeye çalýþtým uzattým elimi,
Kýrmamak için kimseyi kestim dilimi,
Aç susuzum demedim kýstým kemerimi,
Yine de yaranamadýysam affedersin hayat...


Genci, ihtiyarý, cocuðu bi-çare,
Sende yaþamak artýk bilmem ki ne çare,
Anam, bacým, ninem evde arar bir çare,
Seni çaresiz býrakan bensem affedersin hayat...


Artýk ne düþ görür ne hayal kurarým,
Derin derin düþünür yüreðimi yakarým,
Kendimden vaz geçtim gelecekten korkarým,
Geleceðini yok eden bensem affedersin hayat...


Yine de halime sýzlanmam þükrederim,
Aç susuz da olsam dert benim, ben çekerim.
Bu hayat benim nasýl terk ederim,
Ama dayanamaz gidersem affedersin hayat...

Abdulkadir MERT


Sosyal Medyada Paylaşın: