yaðmur almayan, toprak kesiði idi yüreði. geceleri, hüzün kokan sevgili. asalet abidesi gibi, dururken karþýmda, imbat rüzgârýna yenildi perçemi. gözüne saçý mý deðdi neydi? ilk kez aðladý, yere düþerken yeþile çalan, çocuksu gözleri... ve oracýkta büyüdü,
geceleri, hüzün kokan sevgili...
nurcan yalçin
Sosyal Medyada Paylaşın:
durunur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.