Aynadaki Ben

acýrým, görsem kendimi aynalarda, bir an!

sevdiðim, ayrý düþtüðümüz ayný garip elde

beni artýk kaderine küsmüþ bir mecnun gibi an

sor sesini duymadan dinlediðin bu adam nerde?


toz kanatlarýmýn gövdeme baðlandýðý yerde

hayalini içinde gezdirdiðim bu ateþli serde

gözlerime baktýðýn zaman akýttýðýn terde

ismini yazdým kimsenin bilmediði bir dilde


dokunduðum tenlerden, senle arýndýrdým kendimi

terkettiðim sevgililerin ahý, bugün tükendi mi

bir yalandý aþýklar, kayboldular, sen de mi?

sende mi, aynada aradýðým, yoksa yine bende mi?

mustafa kemal þen 19,02,2010
Sosyal Medyada Paylaşın: