İCİME KİM KOYDU İNTİHARI??

Gökyüzünün eli yine yüzünde...

Yýldýzlarý kayýyor damla damla..

Ellerinin arasinda...

Hüznünü yüregime düsürüyor..Zifiri karanlýgýnda..

Dudaklarýmdan cýkan bütün sözler,

Asýyor kendini....

Ölüyor söze düsen büyü..

Ellerimle ruhumu boguyorum..

Kendi krallýgýmda...

Rutubetli mahsenin,kirli umutlu gardiyaný oluyorum...

Bütün sokak cocuklarýnýn gözyasý " yüzümde "

Susuyorum....Kitap gibii...

Ýcime mühürlüyorum...

Nefesimii....

Senin gibiii..

Ve icimden terkediyorum benligimi..

Ayak uclarýmdan giriyor gecenin kangren karasý bedenime..

Sýrrý cözülmemis cinayetler asýlýyor kirpiklerime...

Yüregim kana bulanýyor...

Ýcime kim koydu bu intiharýý???

Ýcimden beni terkettigimden berii....

Ýcebildigim tek su " Gözyasým "

Gecmiyor bogazýmdan artýk " umutlar"

Caným artýk canýmýda istemiyor...

Hüzüne bulanýyor dört duvar..

Artýk hazan kokulu bakýslarda suretim..

Ellerim tek basýna,caresiz ve ürkek...

Mümkünmü bunu degistirmek??

Cýldýrmýs atlarýn gümüs nallarý altýnda ezilmis gibiyim....

Delirmis cýglýklar var bogazýmda..

Yasamýn bir köse basýný daha dönüyorum..

Eyy hüznü icimde büyüten týlsým...

Büyük savaslarýn icinde,

Kücük gözyaslarýnda öldürdügün " BENÝM "....
Sosyal Medyada Paylaşın: