Yine aylardan Eylül Mevsim kýþa dönüyordu habersizce Sesinin ayazýna takýlýyordu düþlerim Yüzükoyun kapaklanýyordum yerlere Bir cadde uzanýyordu önüm sýra
Islak kaldýrýmlarla çarpýþýyorken bakýþlarým Ayak seslerin yankýlanýyordu ömrümün duvarlarýnda Boþ bir çerçeveden sarkýyordu, geçmiþ günlerim Kýzýl akþamlarla yer deðiþtiriyordu tan yeri Ve Kanadý kýrýk serçeler düþüyordu kapýmýn önüne
Çýðlýk çýðlýða haykýrýyordu Zaman denilen utanmaz Uðultusuna karýþýyordu yine herþey Menzili belirsiz bir tren geçiyordu sol yanýmdan Ýniltiler arasýnda Yanýk bir türkü yükseliyordu Hükmümü geçiremediðim daðlar ötesinden Ayaz gecelerde buluyordum kendimi Çivisi çýkmýþ sabahlara kilitliyordum Þafaðýn matemini Mecalsiz kalýyordum gölgemi kovalamaktan
Ökseye tutulmuþ kuþlar gibi Delicesine çýrpýnýyordu Dilimin ucuna gelip de söyleyemediklerim Oysa Geliþin gibi ani gidiþlerinin hüsranýyla Komþu bahçelerinden Erik çalan çocuklar gibi Nasýl da korkuyla titriyordu yüreðim Bilemezsin
Gün ortasýnda batýyordu güneþ birdenbire Göz ucu sevmeleri topluyordum Ellerim titreyerek Fersah fersah Uzak diyarlardan geliyordu haramiler Eþkiya ininde buluyordum kendimi Ellerim, ayaklarým baðlanmýþ bir þekilde
Çakallar sofrasýnda kalakalmýþ bir kadýn Alabildiðine hýçkýrýyordu gözbebeklerimde Ve Yavaþ yavaþ soluyordu gözümün feri Ýçimde bir yerlerde Sancýlý gece depremleri Yüreðim Ayazda kalmýþ bir çiçek gibiydi
Eylül GÖKDEMÝR/Asimaral... 01.01.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
EylülGökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.