ÇAĞ ATLADIK MEDİNE

Hayvanlar koklaþýrdý, biz konuþurduk güya
Dilde söz mü tükendi, eller çalýþtý yine
Hayaller suya düþtü kâbusa döndü rüya
Cahiliye dönemi geliyor sine sine.

Aile meclisinde kurulmuþ daraðacý
Pembeye boyadýðýn dünya döndü tersine
Düþünmesi bile zor, mekânýn dar, að acý
Sana reva görenler nasýl girecek sine?

Kelimeler yetersiz, kalemim düþtü zora
Hangi vicdana sýðar soran var mý kendine?
Zemheri yüreklerde kol geziyor bu ara
Sevgisizlik, uyar mý sevgi mayalý dîne?

Mühürlenmiþ yürekler bakmaz ölü, diriye
Hüküm o, hükümet o, düþünmez ki kendi ne?
Bak yine yalpalýyor, adýmlar hep geriye
Bin beþ yüz sene gitti, çað atladýk Medine (!)

Koy sulasýn gözyaþýn, taþý, topraðý, sini
Belki de yeþertirsin tükenen nefesini.

09.02.2010 / Kýrþehir
( Babasý ve dedesi tarafýndan topraða diri diri gömülen 16 yaþýndaki körpecik yavruya)



Sosyal Medyada Paylaşın: