Sustu (!) aklını derin bir sızının en müphem yerinde yitirdiğinde.. aHuZaRi
Sustu (!) aklını derin bir sızının en müphem yerinde yitirdiğinde..
Sustu..
Susmayý istedi, istedi hiç konuþmamýþ olmayý .. Bir dilsiz olsaydý.. Duyduðu tüm sözleri, sesleri hiç konuþmadan ezber edebilseydi .. Veya duyurmak istediðinde kendini, bir hayal gibi görülmeden nüfuz etseydi umduðuna .. Öyle hasretti, içindekiyle kimsenin çözemediði bir halle fýsýldaþmaya ..
Sustu..
Tüm sesli harflerini avuçlarýna batýrdý hunharca .. Ýnceden bir sýzý .. Kanayan avuçlarý mý ? Harfler mi yoksa ..
Giderek çoðalýyor ve sýzýyordu hüznün arasýndan .. Sýzdýkça acýyor , acýdýkça daha çok kanýyordu .. Büktü boynunu, topraða b/aktý .. Gönlünün topraðý nicedir allara boyanmamýþtý .. Al yakýþýrmýydý ?
Sustu..
Ýçlenmiþti besbelli bu hale, dokunsam aðlayacak derler ya hani Dokundum bil(e)meden .. Aðladý .. Sarsýla sarsýla, tüm sözcükleri boðazýna düðümleyerek.. Aðlýyordu.. susarak .. Sürgüsü pas tutmuþ, kilit üstüne kilit vurulmuþ bir kapý eþiðine yaslanarak .. Gönül mevsimi bahara durmuþken, üzerine yaðan kar da neydi ..
Akýtacak yaþý, sucacak çok sözü vardý .. Konuþþa üzerine yýkýlacak, kafiyesi bozulacak devrik cümleleri ..
Sustu ..
Yüreðine düðümlenenler, sancýlara boðuyordu ebkemliðini.. Zordu.. çok zor.. özünden akanlar, bir iplik gibi eðiriliyordu sevgilinin tuzaðýna .. Yokluk, nede z/amansýz gelmiþti sükûtun dipsiz arafýna .. Oysa;
Söyledikleri, bir ýrmaðýn üzerinde umarsýzca dolaþan saman çöpü gibi hafifdi.. Ya Söylemedikleri ? Onlarsa bir dað .. çoðu yeri türlü afetlere tutulmuþ olsada hala ayakta ..
Sustu...
Niye mi ?
Yetimdi zaman..
Susmazdý belki, olsaydý Kalbinde bir mezar taþý.. yalnýz onu sarmayalan ..
Fatima Zehra Demirhan / âHuZâRi Sosyal Medyada Paylaşın:
aHuZaRi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.