Zevk-ü sefam kalmadý, hayat-ý halim harap!
Sermayeyi dünyam da, ahret amalim harap!
Dün bir þey düþünmezken, olup biteni bugün;
Tefekkür iklimim de, vaki ef-âlim harap!
Nedir bunun sebebi, aðaran saçlarým mý?
Aynalara baktýkça, olur mecalim harap!
Gün geçtikçe çoðalýr, beni býrakýp giden;
Dost’a hal hatýr soran, bülbülce galim harap!
Þakaklarým kýrýþtý, hayallerimde öyle;
Yapraklarý sararan, meyveli dalým harap!
Makberi düþünmezdim, þimdi içimde ukde;
Açmaya korkar oldum, dünkü þuh falým harap!
Bu gel git-i bir ben mi? Yoksa herkes mi yaþar;
Görürüm örtündüðüm, üstümde þalým harap!
Yaklaþtýkça menzile, telâþe sarar beni;
Heybeme itinayla, süzdüðüm balým harap!
Garibî kolay deðil, meçhule adým atmak;
Ümit, korku arasý, yâr’e visalim harap…
Garibî-Salih Yýldýz………16.02.2010
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.