KENDİME SARILIR DONARIM

Bir masal perisisin sanmýþtým,
Hani “bir yastýkta” derler ya…
Kaz tüyü yastýklarý kenara atýp,
Baþýmý dikenlere yaslamýþým.

Asiller beni severken,
Bir sahteye kanmaya piþmaným.
Cenneti dünyada yaþamak varken,
Yýllarca ateþlerde aldanmýþým.

Artýk kýtlýk günlerinde,
Zengin sofranda doymaktansa,
Bereketli topraklarda,
Ekmeðimi kana banarým.

Soðuk kýþ gecelerinde,
Ýhanetinde yanmaktansa,
Sýcak yaz gecelerinde,
SANA DEÐÝL…
Kendime sarýlýr donarým.

Rüþtü SUNGUR 02 Þubat 2010

Sosyal Medyada Paylaşın:

Rüştü SUNGUR Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

AĞLAMA GÖZLERİM UZAKLARDAKİ YAKINIM SEVGİLİ ÖĞRETMENLERİM RAKI ŞİŞEMDE GÖZLERİN VARDI SONBAHARIMDA BAHARI GÖRDÜM BEN SENİ SEVEN BİRİYİM AYHAN BABA VELHASIL SEVİYORUM CAMDAKİ BUĞU CAN EVİMDESİN