Ben bir öðretmenim, Ben Siirt’im,Kastamonu’yum,Antalya’yým… Yani tüm Türkiye’yim. Ben bir öðretmenim… Bir alýrým, bin veririm, Bir sevilirim, bin severim, Bir düþerim, bin kaldýrýrým. Ben bir öðretmenim. Sevgili çocuklarým, Bugün oðlum hasta, VEFASIZ ÇIKTI sevdiðim. Borç aldým bakkaldan, Evde de biraz üþüdüm. Merak etmeyin. Girince cývýltý dolu sýnýfa, Gider her derdim, her kederim. Ben bir öðretmenim. Bilmem beþ Ekim Yirmi dört Kasým Kasým ý Atatürk’ten severim. Benim Öðretmenler günüm Doðum tarihleri, Otuz altý melek öðrencimin. Ben bir öðretmenim. Bu gün yirmi dört Kasým, Ellerinden öperim Baþöðretmenimin ve büyük-küçük Tüm öðretmenlerimin. Öðrencilerimin de, Gözlerinden öperim. GURURLUYUM-BAÞIM DÝMDÝK! Ben de bir öðretmenim. Yeniden dünyaya gelseydim, Her þeyi bir kenara iter, Açardým sýnýfýn kapýsýný, Yeni baþtan GÜNAYDIN derdim.
Rüþtü SUNGUR 24/11/2008 _________________
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüştü SUNGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.