Ankara'ya
Ýþte geldim yine ben, düþüp gece yollara,
Biter mi hasretliðim, bir gün olur Ankara?
Her þey sýlamda kaldý, dostlarým, yârim, ruhum;
O gördüðün bedenim, yanýp tükenen bir mum.
Payitahtsýn sözüm yok, yadigârsýn Atam’dan,
Dil uzatamam sana, ölsem kederden, gamdan.
Lakin hasretlik iþte, benim için gurbetsin,
Aldýrma sitemime, hiç duymamýþ ol gitsin.
Ben gurbet çocuðuyum, doðduðum günden beri,
Avunmayý bilirim, aðlayýp geceleri.
Bugün sen de þahitsin, sýr kalsýn aramýzda,
Anlýyorsun deðil mi? Aklým o kara kýzda.
Ýþte yine dilimden döküldü üç beþ mýsra,
Benim avunmam böyle, neyleyim ki Ankara!
30 Ekim 1984 - Salý / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.