SENİ ÇOK SEVİYORUM....

Ben seni, gül bebeðim,
Çok mu çok sevdim.
Delirircesine...
Seni tüm hissiyatýmla yudum,
Kiþiliðim olgunlaþtý varlýðýnýn yüceliðinde,
Sonsuz mutluluðun hazlarýný tattým gülüm,
Senin,
O masum mahcubiyetinde.


Dur sevgili dur biraz:
Dinlen az,
Ellerin bende kalsýn ne olur!
Sýmsýcak,
Aksýn hislerin, avuçlarýmýn içine...
O benliðinde dolsun, hazla avuçlarýma,
Varlýðýný varlýðýmda özümleyerek yudumlasýn,
Erisin sýcaklýðýn, girsin içimde katýlaþsýn,
Hissediversin…


O duru gözlerin mi?
Kalsýn,
Azýcýk, sevinle göz bebeklerimde,
Aksýn okþayýþta, insin ýlýkça ruhuma,
Yakarcasýna,
Canýmýn içinin içinin de ta içine,
Saplansýn batarcasýna,
O oklarýn batsýn, kan akýtsýn kalbime,
O söküþte,
Yüreðimi çok severcesine.


O þuh!
Ýstekle dolu dudaklar…
Söyleme ne olur kor ateþtir ,
Yakar,
Kahrolasý bu sana çarpan, yüreðimi...
Ýçimi depremlerce titreterek,
Ruhumu da,
Özlemlerince yakýp inleterek,
Soluksuzca o kor nefesinin hazla saldýrýþýnda,
Yýkýp savurdu tümden oda bedenimi,
Kül edercesine…


Tüm yaþanmamýþ “SENSÝZ” O hayatýmdan.
Kimler geldiler, kimler sýrasýyla geçtiler,
Bilemem!
Yaþamýmda zaten, hiçte hiç yoktular,
Birdenbire de ortalardan yok oldular!
O gülüþünle ansýzýn,
Kahýrlarla dolu bu bedenimi "DERMAN" diye,
O süzüþünle ovunca.


Bu hissiz…
Bu kimliksiz,
Bu yalnýz,
Bu zavallý ruhuma o sevinle dolunca,
Dünyama girince “SEN” kayboldular…
Sen “GÜLTANEM” salýnýþýnla aniden içime dalýnca.

(17.02.2010)AZAP…


Sosyal Medyada Paylaşın: