Hayatýmda ilk defa, içerken acý mýrra !
Bende bütün anýlar, kadem basarlar sýrra...
Toz baðlýyor arþivim, onca eski mazruftan,
Ya cifir ilmi ile, ya çözülür huruftan.
Ümmilere açmadým, daha kozmik odamý,
Erdemden yoksunluktur, ifþa eder adamý.
Limanýyým ben þimdi, bayraksýz gemilerin,
Her gelen, boþaltýyor yükünü bir gizemin.
Her nefes alýþýmda, geliyorken býçaða !
Oysa seni tanýrken, girmiþtim yeni çaða...
Kaybederken yönümü, elim de yok pusula,
Her çað tayfunla gelir ve kapanýr kabusla!
Yeþertmeli dört yaný, oysa yeni dediðin,
Goncasýnda kan kesti, senin bilemediðin.
Hangi merci düzeltir, namert çýkan talihi,
Bir eski neþideden, okuyorum tarihi...
Ganj’a savuruyorum, kaç ölünün külünü,
Gel gör ki, seyredemem bir aþkýn ölümünü !
Onca cürüm ve cefa, ödenmemiþ diyetin;
Ey kalbim söylesene, bu kadar narin miydin?
Hangi hekim bulur ki, kendi derdine deva ?
Meðer olmazmýþ benden, kuþlara bile yuva.
Daðlarla ýslýk ýslýk, bakma konuþtuðuma,
Adýn bile çok geldi, çatlayan dudaðýma !
Buðulanan gözlerim, aðlarken bulut bulut,
Gül aðacýndan çatma, geçiyor boþ bir tabut...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.