RUBAİLER
(1)
Her þeyin sonu var, hasrette son yok,
Sýlada kalmak zor, gurbette son yok,
Ölüler kabirde dünyayý özler,
Zira bilirler ki ahrette son yok.
(2)
Sýla çok uzakta sanki bir serap,
Gurbette teselli bir þiþe þarap,
Billur kadehlerde dolsun, boþalsýn,
Ýhsan eden sensin, þükürler ya Rab!
(3)
Hava çok soðuk bu gece, ellerim donmakta,
Hasretinle yüreðim bir kor gibi yanmakta,
Yanýndaki yârine iltifat iþ deðildir,
Ýþ odur; Ferhat gibi yar ayrýyken anmakta.
(4)
Soðuk yastýðým yine yâr oldu bana,
Ellere gülen güneþ kar oldu bana,
Herkese ferah gelir, memnun eder de,
Alem bir mezar gibi dar oldu bana.
Makman
( Muammer Akman )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.