Bir sus var þimdi dilimin tam ucunda Gökkuþaðýnýn yedi rengine astýðým umutlarým Güneþe varmadan vuruldu uçurtmalarým Korumuyor artýk beni avuçlarýma üflediðin dualarýn anne...
Anlattýðýn masallarýn karþýlýðý yokmuþ Evvel zaman içinde çocukluðum Dönmeyecek o masumluðum Danalarýn girdiði bostanda kaybolmuþum anne...
Minik dualarým vardý ya eskiden Yastýk altýnda çocuksu kaygýlarým Nasýl da mýzýkçý çýktý baharlarým Saçlarým kar, yüreðim buz Hazanda doðduðum gün gibi, hala üþüyorum anne...
Tüm masallar suya yazýldý Bir tek çocuk yaným o masallarý unutmadý Söyle ; hangi yýldýzlar çocukluðumu kaçýrdý Durdur zamaný yoruldum anne...
Zeynep A.Edirne
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep A. Edirne Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.