tütsülenmiþ bu aþk gecenin ayazýnda, egreti duruyor her þeygönülümün dehlizlerinde, rüzgarla kovalýyor heza-yanlarýmý, ve bir kaçkýn gülnihal döküyor eteklerindeki günahlarýmý...
sýrça köþklerin nazlý afra’sý, el ayak çekilnce gel bana, selamýný býrak kýrýk kapýmýn ardýndan içeri, baðla benden arta kalan ne varsa avuçlarýna, ya da sen gel pencereme toplayarak tüm ahuzarlarýný ...
kayýp kentin sokaklarýnda yaftalansým bedenim, sen sen diye düþsün dillere adým, bir gece bekçisi bulsun ölen cesedimi , ve ruhum senin dokunuþunda son bulsun, sevgili kardelenler açarken....
Sosyal Medyada Paylaşın:
selçuk Bozdağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.