subat ayazı

örtülmüþ divane sarhoþluðunda sabahýn beyaza;
sen geldin aklýma...
tüketmiþim geride kalan tüm soytarýlýklarý içimde;
gerisi mazi...
aðlayýþlar yüklü sabahýn ayazý gözyaþlarýmda
sanki makber zaman...
külkedisi hayat allayýp pulluyor zamanýn içinde beni;
her yaným yamalý bohça...
daðlarý kaplayan bulutlarda yüklü umutlarým;
caresi sen...
fýrat da saklý tüm yükün sevdalarým;
aþýðý mezopotamya...
parça pincik ruhum satýlýk tüm kaldýrýmlara
netice...yüksek topuklu aldatýþlar....

þubat ayazý içimde yankýlanan sessiz çýðlýk,
dövülüyor, günahkar ruhum divane ayinlerde,
yaftalanýyor alným,dökülüyor saçlarým ,
bir veda sahnesi yüklüyor piþmanlýk,
son selamýn son duasý yankýlanýr gecenin merdivemlerinde, huþuya,
yak kavur ateþ, býrakma en küçük zerremi,
vuku bulmasýn tüm yaþanan mazinin arnavut taþlý sokaklarýnda,
dökülsün faili meçhul cesetler tenimden,
ve perde kapansýn...uyanýþým yine sevgili olsun...

elçuk bozdað/2010 gaziantep
Sosyal Medyada Paylaşın: