Sadece Bir Düş

Kar düþmüþ ak saçlarýma
Gün kurþuni bir bulut sanki;

Elemli,
Sýkýntýlý...

Tan vuran sabaha,
Patladý patlayacak,
Týpký benim gibi.

Bulutun sýkýntýsý içindeki acý sancýsý,
Benim ise sýkýntým;
Ta içerimden derinden,
Yüreðimden.

Ýçimdeki bitip tükenmek bilmeyen,
Ona olan sevgiyi anlatamamaktan.
Ondan uzak buralarda durmaktan.

Bulut,
Damla damla damlayan,
Yaðmurlara gebe.

Bense umutlara...
Ben ise sadece sana...

Ýçimdeki hasretin canýmý yaktýðýný,
Yeryüzündeki en büyük acý olduðunu,
Nereden bilebilirdim ki?

Sana,
Yüreðine bu kadar yakýnken,
Bu kadar uzakta durmak olduðunu.

Ah bir anlayabilsen beni,
Buðulu gözlerini açýp bir fark edebilsen,
Seni ne kadar çok sevdiðimi.

Ah bir bilebilsen,
Bir görebilsen,
Bir anlayabilsen...

Açtým ellerimi sana Allah’ým,
Sen bana yardým et.
Çýkmaz sokaktayým,
Dengem yitik,
Aklým kaçýk.

Sensiz kalmak,
Sensiz nefes almak düþüncesi,
Yakar beni gün be gün,
Biraz daha öldürüp,
Yok ediyor beni.

Biliyorum,
Ýmkansýzsýn bana
Hiçbir zaman olmayacak benim,
Sadece bir düþ benimkisi...

Ama olsun be zalim,
Sensizken senin hayalinle yaþayabilmek bile öylesine güzel ki...

Açtým ellerimi yalvardým,
Allah’ým ben sana,
Bir de gerçek olursa bu dileðim,
Dünyadayken cennete girmeye,
Dayanýr mý,
Bu yüreðim?



Yusuf Türkmen
Sosyal Medyada Paylaşın: