isyanlardayım

Baðýrmak istiyorum uzamýna tüm uzayýn,
Haykýrmak ciðerlerim parçalanýncaya dek
Ve aðlamak sonra geriye kalan her ne varsa.
En yaþanýlasý yerinde elveda demek hayata,
Þu sýkýcý hayatýma…

Çürümeye mahkum edilmiþ bedenim,
Ruhumun orospu dehlizlerinde gezinirken,
Þuh bir kahkaha yükseliyor gönlümden,
Yalancý bahardan baþkasýný tanýmasa da,
Bahara açýyor en mahrem yerlerini yüreðim.

Bu ne þaþkýnlýk, bu ne ahmaklýk,
Bu ne kolpa bir yaþam ömrüme süzülen?
Ýsyaným var ruhumun çeþmekeþliðine,
Kanlý ya da kansýz devirmek istiyorum tabularýmý,
Bir an önce defnetmek tabutlarýmý.
Ölmek belki de hiçbir þeyi düþünmeden.

Gülüþümün gamzelerinden nefret ediyorum artýk,
Saçlarýma düþmüþ aklardan,
Vicdanýmýn esaretindeki gönlümden,
Hala bitmeyen acý çekme faslýndan.
Kýrýlganlýðýmdan sonra, utangaçlýðýmdan.
Kurallarýndan dünyanýn,
Lanet olasý yasalarýndan.
Bitmek tükenmek bilmeyen yaslarýmdan,
Nefret ediyorum.

Bu bedene bu ruh sýðmýyor artýk,
Haykýrmak istiyorum hayata,
Yýkýp dökmek ne varsa,
Baðlý kalmamak artýk bu kabusa…

Sosyal Medyada Paylaşın: