Sensiz
Dalýndaydý goncalar,
Döktün acýmadan yapraklarýný,
Senli baharlarý yaþatmadýn,
Elime býraktýn,
Deli veren sonbaharlarý
Damla damla gözyaþlarýndaki,
Hüznünle örttün güneþimi,
Kat kat karanlýklarda kaldým,
Karlar yaðdýrdýn baþýma,
Yaðmurlar yaðdýrdýn kurak topraklara,
Yazýk ki zemheriyi yaþattýn,
Bu genç yaþýmda....
Kurumuþ topraklarým,
Çorak kaldý bahçelerim,
Tek bir çimen vermedi,
Tomurcuklarým !
Susuz kaldý topraðý ,
Soldu gitti kalbimdeki sevgin gibi...
Sensiz þehrin,
Tüm ýþýklarýný bir bir söndürdün,
Karanlýkta býraktýn beni,
Bu katransý karanlýkta yalnýzým þimdi,
Hüzünlüyüm,
Aðlamaklýyým...
Yitmez dediðim sevgilerimi öldürdün,
Parça parça ettin,
Gönül denilen yeri
Daðýttýn iþte...
Kýrdýn ellerimi ,
Yamalý düþlerim gibi...
Bir zamanlar bende bir ben vardý,
Ama canýmý da beni de benden aldýn
Aðlarken bile dönüp bakmadýn,
Bir kez olsun bana !
Gönlüm yýkýlýrken,
Acý ve çaresizlikle,
Sen umursamadýn,
Bir ben yalvardým,
Bir ben koþtum,
Bir ben yoruldum,
Bir tek ben aðladým
Oyundu bunlar deðil mi ?
Evet...
Oynanan son sahneydi !
Oyun bitti,
Perdeler kapandý,
Sonsuza dek ,
Bir daha açýlmamacasýna ....
Ateþ de üþürmüþ meðerse,
Suda yanarmýþ yürek deki yanan gibi,
Yýkýlmaz sandýðýn dað da yýkýlýrmýþ
Çaresizmiþ
Aldanmýþ
Meðerse...
Þimdi ise üþüyormuþ yüreði zemheride
Ayaz bir mavi sýzýyor küçük pencerede
Koskoca þehirde kimsesiz sokaklarda
Yokluðuna varlýðýnýn hayalini katýyor,
Seninle ýsýtýyorum yüreðimi
Mavi mavi bahara düþüyorum gözlerinde
Bir tek sana düþüyor aklýmýn en olmaz yanlarý
Yanýmda yokken;
Çok çaresizmiþim ,
S e n s i z
M e ð e r s e.... Yusuf Türkmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.