Nerdesin ? Düþler dünyasýna kurduðum ülke !
Her gün hayal aynam da, taranan þuh melike...
Beyaz güvercin gibi, daðlara yaðan karýn,
Doludizgin geçtiði, her sabah kýsraklarýn...
Ceylanlarýn eðilip, su içtiði gözeler ,
Karanlýða kapalý, ýþýða açýk gözler...
Koynunda dolunaylar saklayan kadýnlarýn,
Dört mevsim gül ve çiçek, adý çýkmýþ baharýn.
Savrulan eteklerde, doyulmayan serinlik,
Kaç çaða ýþýk olan, gözlerde ki derinlik...
Utancýndan kafese kapanýrken kuðular,
Devrilen saçlarýný, kýskansýn akarsular...
Gönlün de yer bulunmaz, çekilecek bir ah’a,
Ýnan cennetten çaldým, bur da yer yok günaha!
Varsa iþlenen tek suç, onu da ben iþledim;
Gökten düþen elmanýn, birini ben diþledim !
Ney çalar, mey içilir, sakisidir periler,
Gül ve karanfil sunar, ellerinde çeriler...
Aþký ibadet ettik, her nefesimiz hu’dur,
Rengi mavi olsa da, bur da da hayat sudur...
Aþký olsa da ateþ, yalnýz bir kez yanýlýr,
Asla kirlenme olmaz ve bir kez yýkanýlýr.
Her dolunay vaktinde, kurulur aþk divaný,
Güneþe çýkmak için, giyeriz erguvaný.
Gözlerimiz göl olur, gönüllerimiz deniz,
Dünya nasýl dönerse, biz de öyle döneriz...
Pazarda, panayýrda, yapýlýr gül takasý,
Bur da yalana yer yok, kimsenin yok kasasý.
Kur divaný melike, vaktidir dolunayýn,
Baþlasýn çayda çýra, çek baþýný halayýn.
Ýlk kez oynayacaðým, sakýn olmasýn rüya,
Sen ol n’olur baþýmda, el sallarken dünyaya...
Bu rüyayý çok görme, benim hakkým melikem;
Gönlümü kanatýrken, sevdiðim, güzel ülkem...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.